14 Şubat 2012

Küçük bir hikayemiz var sonunu bilmediğimiz. Herkesin ortak düşlediği fakat sonunu kendi yazdığı... Bu hikayeninde mutlu ya da mutsuz bir sonu yok. Dileriz ki en güzel sonu siz yazarsınız, dileriz ki en güzel hikayeler sizin olur... Hepimizin sevgililer günü kutlu olsun ^_^

"Bir varmış, bir yokmuş...

Bir kadınla bir adam varmış, hiç tanışamayan...

Yolları hiç bir zaman kesişmemiş onların

Ve hiç bir zaman kadınla adam çarpışıp ellerindekileri yere düşürmemiş.

Yorgunluktan ölünceye kadar koşamamış, konuşamamış, susamamışlar hiç...

Elele dolaştıkları bir parkları olmamış, isimlerinin baş harflerini kazıyamamışlar bi kenara, aşkalarını mühürleyememişler hiç.

Hiç şarkıları olmamış, bir filmi izleyip hüzünlenmemiş yada gülmemişler.

Gündüzleri gecelerine karışmamış, güneşin doğuşunu izleyememişler bir kere yada aynı aynı gökyüzüne bakarak uyumamışlar hiç...

Kadın her akşam uyurken onun kokusunu, sıcaklığını düşlemiş. Adam her gece uykusuna dalarken göğsünde huzurla uyuyan kadını düşlemiş. Ama ne kadın adamın kokusunu, ne de adam kadının huzurunu bulamamış...

Çünkü onlar her yağmurda kaçıp kuytuya sığınmışlar...

Çünkü onlar sevgiden korkmuşlar. Belki de sevilmemekten...

Kadın hep yanlış filmleri izlemiş sevgi zannedip. Yanlış bir adamın koynunda kaybetmiş zamanını...
Adamsa bir film aramış adını "sevda " koyduğu... Özlem sarmış dört bir yanını...

Hep kurtarılmayı düşlemişler, güçlü bir elin kalabalığın içinden onları tutup çekmesini istemişler.

Hiç bir zaman aşkı bilememişler, aslında hiç bir zaman birbirlerinin yalnızlığını gören gözleri olmamış...

Ama umutlarını kaybetmemişler, bir yerde onları bekleyen bir aşkın olduğuna hep inanmışlar..."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder